Alles wordt weer normaal tijdens de coronacrisis

Vandaag is het dan zo ver: alles wordt weer normaal. Het normale leven gaat weer van start. Vandaag gaat Lexi weer naar school en de buitenschoolse opvang, Hailey en Cody weer naar het kinderdagverblijf (ofwel het schooltje). Rainier en ik gaan allebei weer aan het werk na de meivakantie en het thuiswerken tijdens de intelligente quarantaine. Maar wordt alles echt weer normaal?

Alles wordt weer normaal?

Maandagavond: Lexi’s rugzakje staat klaar, haar broodtrommeltje is weer gevuld, de tasjes voor Hailey en Cody staan klaar met de reservekleding en knuffels, de borstvoeding ontdooit in de koelkast.
Mijn tas met kolfspullen staat klaar, inclusief lunch, fruit en water. Rainier z’n brood is gesmeerd. Tot zover lijkt alles wel normaal dus.

Maar kun je dat wel zeggen? Alles wordt weer normaal? In deze tijd van de coronacrisis? Voor mij voelt het niet zo. In mijn hoofd blijven alle gedachten maar doorgaan, heb ik de maatregelen goed begrepen? Kunnen wij allemaal deze maatregelen goed naleven? Hoe gaan de kinderen het vinden op school en het kinderdagverblijf? Mijn hoofd lijkt geen uit knopje meer te hebben.

Het nieuwe normaal op de basisschool

Want normaal is het nog lang niet. Lexi gaat nu op dinsdag en vrijdag naar school, samen met de helft van haar klas. De andere helft gaat op maandag en donderdag. Verder heeft ze voor school allerlei regels gemaild gekregen, waaronder:

• Kinderen komen zonder ouders naar binnen door de hoofdingang.
• Alle kleuters worden verwelkomd door de leerkracht bij de hoofdingang.
• Ouders nemen buiten gelijk afscheid en blijven niet praten met elkaar (oké, hier hadden wij toch al geen tijd voor in de ochtend).
• Kinderen die moeite hebben met het afscheid nemen, kunnen niet door de leerkracht aan de hand genomen worden en gaan dus weer mee naar huis.

Dat zijn nog maar de regels voor het brengen van de kleuters. Dus een kleine greep van wat er allemaal vastgelegd is om de maatregelen op school na te leven. Maar het enige wat ik kan denken is: hallo zeg, deze kinderen zijn 4 of 5 jaar. Dit kan nooit zo precies nageleefd worden. Wat streng voor een kleuterklas.
Nu heeft Lexi gelukkig echt zin om weer te beginnen, maar ze vindt het zo spannend weer. Fingers crossed dat dit dus goed gaat…

Het nieuwe normaal op het kinderdagverblijf

Zo zijn er ook best wat regels en maatregelen opgesteld bij het kinderdagverblijf en de buitenschoolse opvang. Bijvoorbeeld:

• Maximaal 1 volwassene brengt de kinderen naar de kinderopvang en haalt ze weer op.
• Er is een speciale route aangebracht via de buitendeuren. Zo kun je je kind wegbrengen en ophalen langs de buitendeur.
• Bij het wegbrengen loopt het kind zelf naar binnen. De ouder mag tot op de mat binnenkomen. Een baby kan in de box naast de deur gelegd worden of in de maxi cosi op de deurmat gezet worden.
• Als je je kind op gaat halen (bij het kinderdagverblijf), moet je van tevoren even bellen, dan zorgen zij dat het kind klaar staat met jasje en tasje.

Mij lijkt dit een makkelijkere aanpassing dan op de school. In ieder geval voelen deze maatregelen voor mij minder streng. Het zal even wennen zijn, maar hopelijk voelt dit binnenkort als het nieuwe normaal.

Hoe wordt alles dan weer normaal?

Dit is de vraag die veel mensen zichzelf afvragen, denk ik. Ik merk dat de kinderen zich toch ook zorgen maken. Lexi en Hailey merken echt wel dat er iets serieus gaande is (‘er zijn heel veel mensen ziek’) en daarnaast ik zie ze samen helemaal opbloeien thuis. Wat is er nu fijner dan nieuwe dingen leren en heel veel tijd met elkaar doorbrengen? Doen we er goed aan om ze toch ‘gewoon’ naar school, buitenschoolse opvang en kinderdagverblijf te brengen? De tijd zal het leren. Ze zullen echt weer even moeten wennen aan het schoolritme met buitenschoolse opvang en/of kinderdagverblijf (en ik ook!). Ze hadden er echt weer zin in, al vonden ze het beiden weer erg spannend om te gaan. Cody maakt het nog niets uit, die merkt er nog vrij weinig van, blij ei.

Hopelijk gaat alles goed rondom deze maatregelen op de basisschool en de kinderopvang. En kunnen onze kinderen en wij eraan wennen. Want ik kan voor mezelf nog niet zeggen: alles wordt weer normaal. Want: alles wordt nog niet normaal tijdens deze coronacrisis., maar wij moeten ons aanpassen en leren leven met het voorlopig nieuwe normaal.

En hoe is het gegaan?

Toen ik vanmorgen naar mijn werk ging, waren de meiden nog diep in slaap. Rainier brengt de kinderen altijd weg voordat hij naar zijn werk gaat.
Lexi vond het erg spannend, maar gelukkig bleek er toch een juf buiten te zijn die wat kinderen mee naar binnen nam (niet haar eigen juf, maar in ieder geval een bekend gezicht voor haar). Missie 1 geslaagd: Lexi op school.
Hailey vond het ook erg spannend en met betraande ogen bleef ze achter bij haar favoriete leidster. Gelukkig was ook dat snel goed. Cody mocht vrolijk in de wipper, die lacht toch altijd!

Nu is iedereen weer thuis en allemaal hebben we een goede dag gehad. Lexi was zenuwachtig, maar vond het achteraf toch niet zo erg om naar de buitenschoolse opvang te gaan (‘ik was wel een beetje ziek mama. Ik had buikpijn’). Ik haalde een vrolijke dame op en ze liet vol trots de huiswerk opdrachtjes aan me zien.

Ook Hailey had een leuke dag gehad en hoefde echt niet te wennen. Cody daarentegen: slecht geslapen, eerste fles niet goed gedronken. Maar goed, die was ook nog maar net gestart voordat alles dicht ging.
Wij hebben een goede start gehad gelukkig!

Hoe zijn bij jullie kinderen deze maatregelen aangepakt op school en/of de kinderopvang? Merken jullie ook aan de kinderen dat zij zich zorgen maken? En hoe is bij jullie de eerste schooldag weer geweest?

 1,358 total views,  1 views today